დანაშაულის გახსნა

ბათუმის შს რაიონული სამმართველოს მე-33 განყოფილების წარმოებაში იმყოფება სისხლის სამართლის საქმე მანანა სარიშვილის განცხადების გამო ბათუმში, ხულოსა და ქუთაისის ქუჩების #4/30 მდებარე საცხოვრებელი სახლზე საკუთრების უფლების დანაშაულებრივად მიღების ფაქტზე.
ვფიქრობ, სახელმწიფო ბრალდების ორგანო უსაფუძვლოდ იბოჭება მოცემული ფაქტის ირგვლივ სამოქალაქო დავის ფარგლებში გამოტანილი სასამართლო გადაწყვეტილებით დადგენილი ფაქტებით, რაც დაუსაბუთებლად აჭიანურებს გ. ნატროშვილისა და მისი თანამზრახველი პირების სისხლის სამართლის პასუხისგებაში მიცემის პროცესს.
აღნიშნულთან დაკავშირებით დამატებით განვმარტავთ შემდეგს:
2006 წლის 21 აგვისტოს დ. ტაკიძის მამკვიდრებელ - ვასო ტაკიძესა და გივი ნატროშვილს შორის გაფორმდა საცხოვრებელი სახლის, მდებარე ქ. ბათუმი, ხულოსა და ქუთაისის ქ. №4/30 ყიდვა-გაყიდვის ხელშეკრულება გამოსყიდვის უფლებით.

წინამდებარე ხელშეკრულების დადებას წინ უძღვოდა მოლაპარაკებები ერთის მხრივ ვასო ტაკიძეს და მეორეს მხრივ - გივი ნატროშვილსა და გია გრძელიშვილს შორის. გ. ნატროშვილი და გ. გრძელიშვილი წინასწარ შევიდნენ ნდობაში ვ. ტაკიძესთან, რაც გამოიწვია დ. ტაკიძის მეუღლის(რძლის) - მანანა სარიშვილის სისხლის სამართლის პასუხისგებაში ყოფნის გამო მისი მდგომარეობის შემსუბუქების სურვილმა. კერძოდ: გ. ნატროშვილი და გ. გრძელიშვილი ვ. ტაკიძეს არწმუნებდნენ, რომ ისინი წარმოადგენდნენ დაზარალებულებს მისი რძლის - მ. სარიშვილის უკანონო ქმედებების გამო და შეეძლოთ არ ეჩივლათ სამართალდამცავ ორგანოში, ასევე ურთიერთობები მოეგვარებიათ სხვა დაზარალებულთან, სამართალდამცავ ორგანოებთან, რათა ასევე მათ არ განეცხადებიათ პრეტენზიები დანაშაულის გამო მიყენებული ზიანის ანაზღაურების მოთხოვნის კუთხით. ვინაიდან გ. ნატროშვილი და გ. გრძელიშილი ხშირად სტუმრობდნენ ვ. ტაკიძის ოჯახს, მათ შორის, დაუახლოვდნენ და ნდობაში შევიდნენ ვ. ტაკიძის შვილიშვილთან - ასევე ვასო ტაკიძესთან, ხოლო სისხლის სამართლის საქმეში დაზარალებულთა მატერიალური მოთხოვნის საერთო ღირებულება ვითომდა შეადგენდა 25 000 აშშ დოლარს, ისარგებლეს რა ხანდაზმული ვასო ტაკიძის გულუბრყვილობით და მასზე უკვე მოპოვებული მორალური ზეგავლენით, ვ. ტაკიძესთან გააფორმეს ზემოთ დასახელებული საცხოვრებელი სახლის ყიდვა-გაყიდვის ხელშეკრულება, რომლის ფასი სრულად არაადეკვატური აღმოჩნდა ამავე სახლის რეალურ ფასთან. ვ. ტაკიძეს, ნაცვლად სახლის რეალური ფასისა - 300.000 აშშ დოლარისა, სახლი 25.000 აშშ დოლარად გააყიდინეს, რის გამოც აღნიშნული გარიგება უკანონო გახდა.
აგრეთვე, გ. ნატროშვილისა და გ. გრძელიშვილის ზემოაღწერილმა მოქმედებებმა გამოიწვია ის, რომ მათ 25 000 აშშ დოლარად მიითვისეს გაცილებით ძვირადღირებული საცხოვრებელი სახლი, ხოლო შემდგომ მოახდინეს ვ. ტაკიძის ოჯახის ადმინისტრაციული წესით გამოსახლება, რის გამოც 2009 წლის 24 თებერვლიდან (გამოსახლების მეორე დღიდან) დღევანდელ დღემდე მთელი ტაკიძის ოჯახი ცხოვრობს ქირით, ხოლო ქირავნობის ხელშეკრულებით გათვალისწინებული თანხის ოდენობის ჯამი დღეის მდგომარეობით შეადგენს 16 279 ლარს. ამასთან, მათი ოჯახის გამოსახლებისას დაზიანდა და განადგურდა მოძრავი ქონების ნაწილი: კარადა, ანტიკვარული ჭურჭელი, რამაც მთლიანობაში შეადგინა 388 ლარის ზიანი.
ბოლო დროს განხორციელებული საკანონმდებლო ცვლილებების კვალობაზე, სისხლის და სამოქალაქო საპროცესო კოდექსები ამ ეტაპზე აღარ ცნობენ სისხლის და სამოქალაქო სამართალწარმოების წესით განხილულ საქმეებზე გამოტანილი შემაჯამებელი გადაწყვეტილებების(განაჩენი, გადაწყვეტილება) პრეიუდიციულ ძალას.

ამ მიმართებით განვიხილავთ შემდეგ მტკიცებულებებს:
ქუთაისის სააპელაციო სასამართლოს სამოქალაქო საქმეთა პალატის 2009 წლის 27 ნოემბრის გადაწყვეტილება, საქმეზე #2/ბ-685. გვ. 4. აბზ. მე-7. (სააპელაციო სასამართლოს გადაწყვეტილების ფაქტობრივი დასაბუთება):

,,საქმეში წარმოდგენილი მტკიცებულებების საფუძველზე არანაირად არ დგინდება რაიმენაირი კავშირი საქმეზე მოწმის სახით დაკითხული მოსარჩელის რძლის , მანანა სარიშვილის მიმართ აღძრულ სისხლის სამართლის საქმესა და განსახილველ სამოქალაქო დავას შორის . მოსარჩელის მიერ სასამართლოში არ ყოფილა წარმოდგენილი რაიმე სახის მტკიცებულება, რომელიც საცნაურს გახდიდა მ. სარიშვილის მიმართ აღძრულ სისხლის სამართლის საქმესთან ნატროშვილის რაიმენაირი სტატუსით შემხებლობის ფაქტს”.

სამართლებრივი დასაბუთება(გვ.5. აბზ. მე-3):
,, ...მოსარჩელეს სასამართლოში არ წარმოუდგენია არანაირი მტკიცებულება, რომელიც დაადასტურებდა იმ ფაქტობრივ გარემოებას, რომ სწორედ ნატროშვილის ვალი ემართა მ. სარიშვილს და ამ ვალის უზრუნველსაყოფად, გარანტიის სახით დაიდო მხარეთა შორის სადაო ხელშეკრულება.
აქვე ბოლო აბზაცი:

,,... მოსარჩელის მიერ ვერ იქნა დადასტურებული, რომ მას ნასყიდობის თანხა არ მიუღია.”
ქუთაისის სააპელაციო სასამართლოს 2009 წლის კანონიერ ძალაში შესული განაჩენით დგინდება, რომ გ. გრძელიშვილი წარმოადგენს დაზარალებულს(გვ.2).
სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 73-ე მუხლის თანახმად, პრეიუდიციულად, გამოკვლევის გარეშე მტკიცებულებად მიიღება: ა) საყოველთაოდ ცნობილი ფაქტი; ბ) განაჩენი ნასამართლობაზე; გ) სასამართლოს კანონიერ ძალაში შესული განაჩენით დადგენილი ფაქტობრივი გარემოება; დ) ნებისმიერი სხვა გარემოება თუ ფაქტი, რომელზედაც მხარეები შეთანხმდებიან.
ხოლო სამოქალაქო საროცესო კოდექსის 106-ე მუხლის თანახმად ( ფაქტები, რომლებიც არ საჭიროებენ მტკიცებას), მხარეები თავისუფლდებიან მტკიცებულებათა წარმოდგენისაგან ისეთი ფაქტების დასადასტურებლად, რომლებსაც თუმცა ემყარება მათი მოთხოვნები, თუ შესაგებელი, მაგრამ დამტკიცებას არ საჭიროებენ. ესენია: ა) ფაქტები, რომლებსაც სასამართლო საყოველთაოდ ცნობილად მიიჩნევს; ბ) ფაქტები, რომლებიც დადგენილია ერთ სამოქალაქო საქმეზე სასამართლოს კანონიერ ძალაში შესული გადაწყვეტილებით, თუ სხვა სამოქალაქო საქმეების განხილვისას იგივე მხარეები მონაწილეობენ;
გ) (ამოღებულია).
საქართველოს 2007 წლის 28 დეკემბრის კანონი №5669 - სსმ I, №1, 03.01.2008 წ., მუხ.1
საქართველოს 2010 წლის 24 სექტემბრის კანონი №3619 - სსმ I, №51, 29.09.2010 წ., მუხ.332

ამდენად, სამოქალაქო საქმეში დადგენილი ფაქტები არანაირ წინააღმდეგობაში არ მოდის სისხლის სამართლის საქმეში დასადგენ ფაქტობრივ გარემოებებთან. პირიქით, სამოქალაქო საქმით დადგინდა, რომ გ. ნატროშვილის რაიმენაირი სტატუსით(მოწმე, დაზარალებული), შემხებლობა არ ჰქონია მ. სარიშვილის მიმართ მიმდინარე სისხლის სამართლის საქმესთან. იგივეს ვამტკიცებთ ჩვენს ამჟამად წარმოებაში არსებულ სისხლის სამართლის საქმეში. ასევე ვამტკიცებთ, რომ უშუალოდ გ. ნატროშვილის მიმართ ვალი მ. სარიშვილს არ გააჩნდა, არამედ მ. სარიშვილს გააჩნდა გ. გრძელიშვილისა და სხვათა ვალი.
როგორც ჩემთვის ცნობილია, სისხლის სამართლის საქმეზე დაკითხულმა პირებმა: მ. სარიშვილი, დ. ტაკიძე, ვასო ტაკიძე და სხვებმა ერთმნიშვნელოვნად უჩვენეს, რომ გ. ნატროშვილმა და მისმა თანამზრახველებმა ნდობის ბოროტად გამოყენებით შეცდომაში შეიყვანეს და მოატყუეს ბინის იმჟამინდელი მესაკუთრე ვ. ტაკიძე. ასევე მისი ოჯახის წევრები, ისინი თაღლითურად დაჰპირდნენ დახმატებას სისხლის სამართლის საქმეში მ. სარიშვილის სისხლის სამართლის პასუხისმგებლობისაგან გათავისუფლების პირობით, რაც არ შეასრულეს, სანაცვლოდ კი 300 000 აშშ დოლარად შეფასებული უძრავი ქონება მიითვისეს.



რევაზ რიჟამაძე

05/03/2012