среда, 21 марта 2012 г.

დაუსწრებელი გადაწყვეტილება

დაუსწრებელი გადაწყვეტილება გამოტანილი იქნა საქართველოს სამოქალაქო საპროცესო კანონის დარღვევით, იგი დაუსაბუთებელია, რაც უნდა გაუქმდეს შემდეგ გარემოებათა გამო:

1.სასამართლო სხდომის გამართვამდე 2 საათით ადრე სასამართლოს მოსარჩელეთა წარმომადგენლის - ადვოკატ რევაზ რიჟამაძის მხრიდან ელექტრონული ფოსტის მეშვეობით ეცნობა, რომ ის ვერ ახერხებდა სასამართლო 2012 წლის 31 იანვარს, 13.00 საათზე გამოცხადებას შემდეგ ობიექტურ და საპატიო მიზეზთა გამო:

ამავე 2012 წლის 31 იანვარს მიუხედავად ჩემი მცდელობისა, რომ არიდებული ყოფილიყო თანხვედრა სხდომებს შორის, თბილისის სააპელაციო სასამართლოს სამოქალაქო საქმეთა პალატამ(თავმჯ. მ. ბაქრაძე, შემადგ: თეა სოხაშვილი-ნიკოლაიშვილი, ბესარ. ტაბაღუა) სხვა დროისათვის შეუძლებლობის გამო 24 იანვრის სხდომაზე სწორედ 31 იანვარს 12.00 საათზე დანიშნა შემდგომი განხილვა მ. ალავიძის სააპელაციო საჩივარზე. მე რამდენიმეჯერ ავუხსენი პალატის შემადგენლობას, რომ 31 იანვარს აუცილებლად უნდა დავსწრებოდი ბათუმის საქალ. სასამართლოში მ. სარიშვილისა და დ. ტაკიძის სარჩელის განხილვას, რადგან წინა სხდომაც ამ საქმეზე სწორედ ჩემი მიზეზით გადაიდო. მაშინ მათ შემომთავაზეს უწყების გამოწერა თქვენთან წარსადგენად. მოგეხსენებათ, ამ ვითარებაში, რადგან თავად სხდომაზე მოხდა დაუწყება, ცალკე უწყების მხარეებისათვის გაგზავნა აღარ წარმოებს, ამ ვითარებაში დავეთანხმე ინდივიდუალურად გამოეწერათ სასამართლო უწყება, რათა წარმომედგინა თქვენთვის, წინააღმდეგ შემთხვევაში ვერ დავამტკიცებდი ჩემი გამოუცხადებლობის ობიექტურ მიზეზს. აღნიშნული სასამართლო უწყება ასევე ელექტრონულად გამოგეგზავნათ 31 იანვარს დაახ. 11.00 საათზე შუამდგომლობასთან ერთად;

ასევე შუამდგომლობაში მივუთითებდი, რომ ამავე დღეს 14.00 საათზე დანიშნული მქონდა სასამართლოს სხდომა თბილისის საქალაქო სასამართლოში მარინა აბაზაძის სარჩელზე, სადაც განიხილებოდა უსაფუძვლოდ გამდიდრების დავის საგანზე მოთხოვნა რუსეთის ფედერაციის მოქალაქის წინააღმდეგ. სასამართლო წარმოებას მოპასუხის გამოძახების ასპექტში შეექმნა გარკვეული პრობლემები, რაც გადაუდებელ გადაწყვეტას მოითხოვდა.

ამიტომ, ჩავთვალე, რომ ბათუმში გამომგზავრებით უფრო მეტი ზიანი მიადგებოდა ჩემი დაცვის ქვეშ მყოფ პირებს იმ ვითარებიდან გამომდინარეც, რომ კიდეც რომ წამოვსულიყავი(წინა დღით და 31 იანვარს დილით გადმოიცემოდა ოფიციალური ინფორმაცია და პროგნოზი, რომ საავტომობილო გზის საფარზე მოძრაობა შეფერხებული გახლდათ) დანიშნულ დროს 13 საათზე ბათუმში მაინც ვერ ჩამოვასწრებდი სხდომას. მოგეხსენებათ, თბილისიდან ბათუმამდე საშუალოდ 100 კმ.სთ. სვლით მგზავრობას 5 საათი ესაჭიროება. ამიტომ თბილისიდან უნდა გამოვსულიყავი 8.00 საათზე. ამ დროისათვის თბილისი-გორის გზატკეცილი ყინვის საფარს ეკავა. და რიკოთის უღელტეხილზეც მოძრაობა შეფერხებული იყო. ამ სიტუაციაში, მაშასადამე, თბილისიდან უნდა გამოვსულიყავი, დამატებით 2 საათით ადრე ანუ 6.00 საათზე, ამ დროსითვის კი ყინვის ნიშნული კიდევ უფრო მაღალი იყო.
რაც შეეხება წინა დღით სარკინიგზო ტრანსპორტით გამომგზავრებას, მოგახსენებთ, რომ წინა დღით, ანუ 2012 წლის 30 იანვარს 16.00 საათიდან 17.30 საათამდე ვიმყოფებოდი თბილისის საქალაქო სასამართლოში შპს ,,სპეცგეო 2008” სარჩელის განხილვაზე(მოსამართლე ს. ღურწკაია), ხოლო მოგვიანებით 21.30 საათზე დაბარებული ვიყავი თბილისის ისანი-სამგორის რაიონულ პროკურატურაში პროკურორ ზ. სიყმაშვილთან ჩემი დაცვის ქვეშ მყოფ _ გიორგი აგლაძის საქმეზე მის მშობელთან გასაუბრებაზე დასასწრებად საქმის მსვლელობის ირგვლივ პოზიციების შესასწავლად(იხ. დანართი _ დაცვის ორდერი). ამიტომ, ამ ვითარებაში რკინიგზის ტრანსპორტით გამომგზავრების მცდელობაც უშედეგო აღმოჩნდებოდა, მით უფრო, რომ, როდესაც საავტომობილო ტრანსპორით მგზავრობა შეფერხებულია, მგზავრთა ნაკადის მოზღვავება სარკინიგზო ტრანსპორტზე მოდის. უმრავლეს შემთხვევაში სამგზავრო ბილეთის შეძენა ამ მიზეზით მხოლოდ წინა დღითაა შესაძლებელი.

3. სასამართლო გადაწყვეტილებაში განმარტავს, რომ მოსარჩელეთა წარმომადგენელს, თუკი დასახელებულ მიზეზთა გამო ვერ ახერხებდა გამოცხადებას, მას შეეძლო სასამართლოსათვის უფრო ადრე ეცნობებინა ასეთი გამოუცხადებლობის შესახებ და სხდომა გადაინიშნებოდა სხვა დროისათვის. აღნიშნულთან დაკავშირებით, პირველ ყოვლისა ავღნიშნავ, რომ თბილისის სააპელაციო სასამართლოში სხდომა გადაიდო მხარეთა მორიგების შესაძლებლობის საფუძვლით. ამიტომ ბოლო დრომდე ჩემთვის ვერ გახდებოდა ცნობილი ეს მორიგება შედგებოდა თუ არა. თუკი მორიგება თუნდაც წინა დღით შესაძლებელი გახდებოდა, მივმართავდი პალატას და დანიშნულ სხდომას უახლოეს დღეს ჩანიშნავდა, რადგანაც საქმე პრაქტიკულად დასრულებულად ჩაითვლებოდა.

ასევე ჩემთვის წინასწარ ვერ გახდებოდა ცნობილი 30-31 იანვარს თუ თოვლის საფარი და ყინვის დონეც მოიმატებდა და საავტომობილო გზაზე პრაქტიკულად გაუვალობა შეიქმნებოდა.

მინდა ავღნიშნო, რომ ამ ვითარებაში მე ბოლო დრომდე არ გამოვრიცხავდი ბათუმში გამომგზავრებას, თუნდაც იმ მიზეზის გამო, რომ მორალურად თავს ვალდებულად ვგრძნობდი გამოვცხადებულიყავი დანიშნულ სხდომაზე (და ჩემი გამოუცხადებლობა აშკარა უხერხულობას შექმნიდა პროცესის მონაწილეებში), რადგან ამ სასამართლოში სხდომა დაინიშნა გაცილებით ადრე(10 იანვარს), ვიდრე სააპელაციო სასამართლოში(24 იანვარს)(თუმცა უფრო გვიან, ვიდრე თბილისის საქალაქო სასამართლოში მოსამართლე ვ. კაკაბაძესთან მ. აბაზაძის სარჩელზე _ 2011 წლის 23 დეკემბერს) და ამიტომ ბოლო მომენტამდე ვეღარ ვაცნობე სასამართლოს წინასწარ ჩემი გამოუცხადებლობის შესაძლებლობის ირგვლივ.

4. სასამართლო ასევე გადაწყვეტილებაში მიუთითებს, რომ სხდომაზე გამოცხადება შეძლო მოპასუხე მხარემ და მხოლოდ ამიტომ მოსარჩელე მხარის ტრანსპორტირების შეუძლებლობის გარემოებას არ იზიარებს. გადაწყვეტილებაში არაა მითითებული თუ როდის და რა საშუალებით ჩავიდა ბათუმში მოპასუხე მხარე. ასევე, მოპასუხე მხარე 31 იანვარს აღმოსავლეთ საქართველოდან კიდეც რომ ჩასულიყო, ეს არ გულისხმობს იმას, რომ საშუალო ტექნიკური შესაძლებლობისა და ზემოაღწერილ, საყოველთაოდ ცნობილ კლიმატურ პირობებში, მოსარჩელეც შეძლებდა დანიშნულ დროს სხდომაზე თავისუფლად გამოცხადებას.

სასამართლოსათვის ყველა ზემოაღნიშნულ არსებით გარემოებაზე მითითება გავაკეთე ჩემს 2012 წლის 31 იანვარს ელ. ფოსტით გამოგზავნილ შუამდგომლობაში. დამატებით, ამ საჩივარს ვურთავ თბილისის სააპელაციო სასამართლოს მიერ გაცემულ ცნობას, რომ 2012 წლის 31 იანვარს 12.20 საათიდან 12.35 საათამდე ვიმყოფებოდი მ. ალავიძის სააპ. საჩივრის განხილვაზე. ამ ცნობის გაცემის დროისათვის სხდომის ოქმის მომზადება დასრულებული არ იყო, თორემ ელ. დისკზე ასევე მოისმენდით ჩემსა და სასამართლო შემადგენლობას შორის საუბარს, რა დროსაც მე დაბეჯითებით ვთხოვდი სასამართლოს თქვენთან, ბათუმში დანიშნული სხდომის გამო, სააპელაციო განხილვა გადაეტანა სხვა დროისათვის. ასევე ამ საჩივარს ვურთავ მ. აბაზაძის სარჩელზე სასამართლო სხდომის ოქმის წერილობით ნაწილს, რომლითაც ასევე დგინდება, რომ 31 იანვარს 14:11:28 საათიდან 14:12:03-მდე ვესწრებოდი აღნიშნული საქმის განხილვას. ასევე საჩივარს ვურთავ, წინა დღით _ 30 იანვარს შპს ,,სპეცგეო 2008” -ის სარჩელის განხილვის ოქმიდან ამონაწერს, რომლითაც დგინდება, რომ ასევე ვესწრებოდი მითითებულ სასამართლო სხდომას.
საჩივარს დამატებით ვურთავ 31 იანვრის ამინდის პროგნოზის შესახებ ცნობებს: ამონარიდებს შესაბამისი საიტებიდან. ასევე ზეპირ ცნობებს, რაც მოთავსებულია www.youtube.com ის საიტის ბმულზე: http://www.youtube.com/watch?v=zennXSE9JOM. ასევე ინტერნეტ ტელევიზიის საიტიდან 31 იანვრის 16.48 საათის დროისათვის ინფორმაციის ამონარიდს, სადაც მიეთითება, რომ 31 იანვარს ამინდი კიდევ უფრო გაუარესდება(მოიმატებს თოვლი, ყინვა და ნალექი).

ასევე საჩივარს ვურთავ ჩემს 2012 წლის 31 იანვრის შუამდგომლობის ტექსტს, მასზე დართულ სასამართლო უწყების ასლს და დიდთოვლობის შესახებ იმ დროისათვის ჩემს ხელთ არსებულ; ინტერნეტ მასალის ამონარიდს www.nevsline.ge - დან.
ყოველივე ზემოაღნიშნული მიუთითებს, რომ აშკარად გამაჩნდა ობიექტური საფუძვლები 2012 წლის 31 იანვარს 13.00 საათზე თქვენთან დანიშნულ სხდომაზე გამოუცხადებლობის საპატიოდ მიჩნევის ირგვლივ და ჩემი მხარის ბოლოდროინდელი საპროცესო მოქმედებები (მოპასუხის შესაგებელზე წერილობითი პასუხისა და დამატებითი მტკიცებულებების გამოგზავნის, მოწმეთა დაკითხვაზე შუამდგომლობის დაყენების სახით) ასევე თვალნათლივ გულისხმობენ, რომ ჩემს მხარეს საქმისადმი მატერიალური და საპროცესო ინტერესი არ დაუკარგავს, გააჩნია ნება და მზადაა აქტიურად ითანამშრომლოს მართლმსაჯულებასთან .

5. რაც შეეხება უშუალოდ მოსარჩელეების სხდომაზე გამოუცხადებლობას, ისინი იმ დროისათვის, ჩემი ინფორმაციით, გასული იყვნენ საცხოვრებელი ადგილიდან, თუმცა აქვე ავღნიშნავ, რომ მათ თავად მე არ ვურჩიე ჩემს დაუსწრებლად პროცესზე გამოცხადება, რადგან ადვოკატის გარეშე გაუჭირდებოდათ მოცემულ, რთული კატეგორიის სამოქალაქო საქმეზე საკუთარი პოზიციის დაცვა და ამიტომ მიზანშეწონილი იყო ყველა საპროცესო მოქმედების შესრულების დროს აქტიურად ესარგებლათ ჩემი, როგორც ადვოკატის, წარმომადგენლობითა და პროფესიული მომსახურებით. ხოლო სასამართლოს განმარტება იმის თაობაზე, რომ მოსარჩელეებს მოცემულ ვითრებაში შეეძლოთ სხვა წარმომადგენლის აყვანა რელევანტურად ვერ გამოდგება, ვინაიდან, მე გახლავართ არამარტო წარმომადგენელი, არამედ პროფესიით ადვოკატი, შესაბამისად ჩემი მომსახურება ფასიანია, კლიენტსა და და ადვოკატს შორის გაფორმებულია ხელშეკრულება იურიდიული მომსახურების შესახებ. შესაბამისად, სხდომაზე გამოცხადების დროისთვის წარმოშობილი ობიექტური მიზეზები ვერ გახდებოდა ამ ხელშეკრულების მოშლის საფუძველი. შესაბამისად, ახალი წარმომადგენლის(ადვოკატის) დაქირავება მოსარჩელის ხარჯებს არათანაზომადად და დაუსაბუთებლად გაზრდიდა. ამასთანავე, ადვოკატის შერჩევას სჭირდება საადვოკატო ბაზარზე შესვლა და ყველა საჭირო ინფორმაციის მოპოვება. მოცემული საქმე არც თუ მარტივი კატეგორიისაა და მისი სათანადოდ გაძღოლა კლიენტის მიერ საგულდაგულოდ შერჩეულ ადვოკატს შეუძლია. ამიტომ, სასამართლოს განმარტება სხვა წარმომადგენლის ყოლის შესაძლებლობასთან მიმართებაში, უსაფუძვლოდ მიმაჩნია და იგი არ გამომდინარეობს მხარის უფლების დაცვისადმი ხელშეწყობის, სათანადო მოპყრობისა და სამართლიანი დამოკიდებულების პროცესუალური პრინციპებიდან.


V. მოთხოვნის სამართლებრივი საფუძველი.


სსსკ-ის 241-ე მუხლის თანახმად, დაუსწრებელი გადაწყვეტილება უნდა გაუქმდეს და საქმის განხილვა განახლდეს, თუ არსებობს 233-ე მუხლით გათვალისწინებული საფუძვლები, ან თუ მხარის გამოუცხადებლობა გამოწვეული იყო სხვა საპატიო მიზეზით, რომლის შესახებაც მას არ შეეძლო თავის დროზე ეცნობებინა სასამართლოსათვის.
ხოლო სსსკ 233-ე მუხლის მიხედვით სასამართლოს დაუსწრებელი გადაწყვეტილების გამოტანა დაუშვებელია, თუ:
ა) გამოუცხადებელი მხარე მოწვეული არ იყო 70-78-ე მუხლებით დადგენილი წესით;
ბ) სასამართლოსათვის ცნობილი გახდა, რომ ადგილი ჰქონდა დაუძლეველ ძალას ან სხვა მოვლენებს, რომლებსაც შეეძლოთ ხელი შეეშალათ სასამართლოში მხარის დროულად გამოცხადებისათვის;
გ) გამოუცხადებელ მხარეს დროულად არ ეცნობა საქმის ფაქტობრივი
გარემოებების შესახებ;
დ) არ არსებობს სარჩელის აღძვრის წინაპირობები.
2. ამ მუხლის პირველი ნაწილის `ა~, `ბ~ დან `გ~ ქვეპუნქტებში მითითებული ერთ-ერთი გარემობის არსებობისას სასამართლო საქმის განხილვას სხვა დროისათვის ნიშნავს, რის შესახებაც ატყობინებს გამოუცხადებელ მხარეს და საქმეში მონაწილე სხვა პირებს, ხოლო `დ~ ქვეპუნქტში მითითებული სარჩელის აღძვრის წინაპირობების არსებობისას, სასამართლო შეწყვეტს საქმის წარმოებას 272-ე მუხლის შესაბამისად.

აქვე მოვიხმობ საქართველოს უზენაესი სასამართლოს მიერ 2007-2011 წწ. რეკომენდაციებს სამოქალაქო სამართლოს პრობლემატურ საკითხებზე:

,, მაგალითი 1.

ა-მ ქუთაისის საოლქო სასამართლოში სარჩელი აღძრა ბ-ს წინააღმდეგ და მოითხოვა ჯანმრთელობის ვნებით მიყენებული ზიანის ანაზღაურება 20 000 ლარი ერთდროულად და 100 ლარი ყოველთვიურად. სხდომაზე არ გამოცხადდა ბ. ბ-ს წარმომადგენელმა პროცესის დაწყებამდე (პროცესი ჩანიშნული იყო 12 საათზე) წარმოადგინა განცხადება და მოითხოვა საქმის განხილვის სხვა დროისათვის გადადება იმ მოტივით, რომ იგი იმავე დღეს მონაწილეობას იღებდა საქართველოს უზენაეს სასამართლოში სისხლის სამართლის პროცესში. ქუთაისის საოლქო
სასამართლომ ბ-ს წარმომადგენლის განცხადება არ მიიჩნია საპატიოდ, ვინაიდან განცხადებას არ ერთვოდა განმცხადებლის გამოუცხადებლობის მიზეზის დამადასტურებელი დოკუმენტი. ამიტომ კოლეგიამ დააკმაყოფილა ა-ს შუამდგომლობა დაუსწრებელი გადაწყვეტილების გამოტანის თაობაზე და 2005 წლის 18 თებერვლის დაუსწრებელი გადაწყვეტილებით ა-ს სარჩელი დააკმაყოფილა. ბ-ს დააკისრა ერთდროულად 20 000 ლარისა და ყოველთვიურად 100 ლარის გადახდა. მიუხედავად იმისა, რომ მხარემ წარმოადგინა ცნობა, რომელიც ადასტირებდა მის განცხადებაში მითითებულ გარემოებებს, აღნიშნული გადაწყვეტილება ძალაში დარჩა იმავე სასამართლოს 2005 წლის 30 მარტის განჩინებით, რაც საკასაციო წესით გასაჩივრდა უზენაეს სასამართლოში. საკასაციო პალატამ მიაჩნია, რომ ქუთაისის საოლქო სასამართლოს 2005 წლის 18 თებერვლის დაუსწრებელი გადაწყვეტილებით შეილახა
მხარის სასამართლო მოსმენის უფლება, ვინაიდან სასამართლომ დაუსწრებელი გადაწყვეტილება გამოიტანა ისეთ პირობებში, როდესაც მისთვის ცნობილი იყო მხარის გამოცხადებისათვის დამაბრკოლებელი გარემოებების არსებობის შესახებ, და მიუხედავად იმისა, რომ მხარემ წარმოადგინა საპატიო მიზეზის არსებობის დამადასტურებელი მტკიცებულება, სასამართლომ ეს გარემოება არ გაითვალისწინა.

კ ო მ ე ნ ტ ა რ ი:

საქართველოს სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის 241-ე მუხლის თანახმად, დაუსწრებელი გადაწყვეტილება უნდა გაუქმდეს და საქმის განხილვა განახლდეს, თუ არსებობს 233-ე მუხლით გათვალისწინებული საფუძვლები ან, თუ მხარის გამოუცხადებლობა გამოწვეული იყო სხვა საპატიო მიზეზით, რომლის შესახებაც მას არ შეეძლო თავის დროზე ეცნობებინა სასამართლოსათვის.

ამავე კოდექსის 233-ე მუხლის პირველი ნაწილის `ბ~ პუნქტის თანახმად, სასამართლოს დაუსწრებელი გადაწყვეტილების გამოტანა დაუშვებელია, თუ სასამართლოსათვის ცნობილი გახდა, რომ ადგილი ჰქონდა დაუძლეველ ძალას ან სხვა მოვლენებს, რომლებსაც შეეძლოთ ხელი შეეშალათ სასამართლოში მხარის დროულად გამოცხადებისათვის.

ზემოაღნიშნული მუხლების ახსნა-განმარტებიდან ნათლად ჩანს, რომ მხარის გამოუცხადებლობის საპატიოდ მიჩნევისათვის არ არის დაუძლეველი ძალის არსებობა სავალდებულო, არამედ თუნდაც მხოლოდ `სხვა მოვლენის~ არსებობა, რასაც მხარის გამოცხადებისათვის ხელის შეშლა შეეძლო, საკმარისია სხდომის გადადებისათვის. თუ სასამართლოსათვის ცნობილი გახდება მხარის გამოუცხადებლობის დამაბრკოლებელი გარეოებების არსებობის შესახებ, მან უნდა უზრუნველყოს სამართლიანი სამართალწარმოების კონსტიტუციური პრინციპის – დისპოზიციურობის – დაცვა და უნდა მისცეს მხარეს საქმეში მონაწილეობის მიღების შესაძლებლობა, თუნდაც მას ეჭვი ეპარებოდეს მხარის გამოუცხადებლობის მიზეზების საპატიოობაში. აღნიშნული გამომდინარეობს დაუსწრებელი გადაწყვეტილების, როგორც საპროცესო დასჯის მექანიზმის, არსიდან. დაუსწრებელი გადაწყვეტილების გამოტანა მხოლოდ მაშინ არის მიზანშეწონილი, როდესაც მხარე თავისი მოქმედებით ან უმოქმედობით უარს განაცხადებს საპროცესო თანამშრომლობაზე, ანუ როდესაც მას აქვს პროცესზე გამოცხადების შესაძლებლობა, მაგრამ არ აქვს ნება. საკასაციო პალატა თვლის, რომ იმ პირობებში, როდესაც სახეზეა მოპასუხის აშკარად გამოხატული ნება მონაწილეობა მიიღოს საქმის განხილვაში, მაგრამ ამას ხელს უშლის გარემოებები, რომელიც შესაძლოა მისი უნებური შეცდომით, გაუფრთხილებლობით არის გამოწვეული, მის წინააღმდეგ დაუსწრებელი გადაწყვეტილების მიღება დაუშვებელია. ამგვარი გადაწყვეტილების გასაჩივრების შემთხვევაში გამოუცხადებლობა უნდა ჩაითვალოს საპატიოდ და დაუსწრებელი გადაწყვეტილება გაუქმდეს. საკასაციო პალატას მიაჩნია, რომ დაუსწრებელი გადაწყვეტილების მიღების ერთ-ერთ პირობას იმის ვარაუდიც წარმოადგენს, რომ მოპასუხემ ცნო სარჩელი, ამიტომ დაკარგა ინტერესი, რომ დაიცვას თავი. დაუსწრებელი გადაწყვეტილების გამოტანა იმ მოპასუხის წინააღმდეგ, რომელიც სასამართლოს შეუქმნის რწმენას, რომ მოპასუხემ ცნო სარჩელი და დაკარგა სარჩელისაგან თავის დაცვის ინტერესი, ლოგიკური და გამართლებულია, მაგრამ იმ მოპასუხის წინააღმდეგ, რომლის გამოუცხადებლობამაც სასამართლოს ვერ შეუქმნა ამგვარი რწმენა, დაუსწრებელი გადაწყვეტილების გამოტანა გაუმართლებელია.

მოცემულ შემთხვევაში საოლქო სასამართლოსათვის ცნობილი იყო, როგორც მოპასუხის გამოუცხადებლობის მიზეზების, ასევე _ მისი ნების შესახებ, რათა მონაწილეობა მიეღო საქმის განხილვაში და სარჩელში მითითებული არგუმენტების საწინააღმდეგოდ დაეყენებინა თავისი მოთხოვნები.
საკასაციო პალატას მიაჩნია, რომ მხარეს გააჩნდა სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის 241-ე მუხლით გათვალისწინებული სხვა საპატიო მიზეზი, რის საფუძველზეც საოლქო სასამართლოს დაუსწრებელი გადაწყვეტილება უნდა გაეუქმებინა (იხ. www. Supremecourt.ge -ზე ,, saqarTvelos uzenaes sasamarTloSi mosamarTleTa regularuli Sexvedrebis Sedegad samoqalaqo da administraciuli samarTlis sferoSi SemuSavebuli r e k o m e n d a c i e b i da samoqalaqo samarTlis sakiTxebze saqarTvelos uzenaesi sasamarTlos e r T g v a r o v a n i p r a q t i k a Tbilisi, 2011, gv. 41-44).

რევაზ რიჟამაძე

Комментариев нет:

Отправить комментарий